Ta młoda parafia między Dębnem, a Bodzentynem w dolinie rzeki Czarna Woda zrodziła się z marzeń tamtejszych górali świętokrzyskich: o świątyni dla siebie i następnych pokoleń, choćby niewielkiej, ale własnej.
Parafia została erygowana 25 października 1992 r. przez bpa Stanisława Szymeckiego, ale wspólnota parafialna już w latach 80-tych XX w. planowała budowę kościoła. Mury zaczęto wznosić wiosną 1990 r. Pasterka odbyła się w nowej świątyni. Parafia została wyodrębniona z macierzystej Świętomarzy, w niewielkim zakresie z Dębna i Tarczka. Okolice są rolnicze, nastawione na plantację truskawek. Jeśli trafi się dobry rok, truskawki zapewniają względny dochód, znacznie słabiej rozwija się rolnictwo tradycyjne. Wpływ na skalę miejscowego bezrobocia miał upadek okolicznych mleczarni i zakładów w Starachowicach.
Kościół jest dwunawowy, obszerny, jasny w kolorycie. Wyposażenie współczesne. Ołtarz główny – rzeźbiona scena Ukrzyżowania oraz figury św. Brata Alberta i bł. Jana Pawła II – zaprojektowała arch. Aneta Barańska. Naprzeciw – nad organami – witraż z wizerunkiem św. Brata Alberta, patrona kościoła. W bocznej kaplicy znajduje się ołtarz Matki Bożej Nieustającej Pomocy, którego autorem jest arch. Stanisław Deja. Część obrazów i figur ofiarowały rodziny parafii. Obraz Miłosierdzia Bożego oraz MB Częstochowskiej nawiedzał rodziny. Część drewnianych elementów wnętrza, np. scenę Ukrzyżowania do prezbiterium wykonał znany w regionie rzeźbiarz, Stanisław Porzuczek z Wiernej Rzeki. W nowych ławkach może zasiąść 180 osób, posadzka jest wykonana z marmuru.
